Yazıyorum yeniden, bu kez kalemim yok elimde.
Kırdığın bir kalp ve garip bir his var içimde.
Issız bir sokakta yürüyorum, nereye gittiğimi bilmişcesine,
Sen bilmezsin, bu kaldırımları da ben döşedim, belki bir gün yürürüz diye…
Soranlar oluyor, neden hala o diye?
Öyle bir an geliyor ki bazen,
Zaman duruyor benim için, dalıp gidiyorum.
Görünmeyenleri görüyorum...
Kimi zaman bir gülüşte,
Kimi zamanda bir hüzünde oluyor bu tarifsiz duygu.
İnsanoğlu kandırıldı,
Hemde her yüzyılda,
Belki, dünyada olmamızın en belli başlı sebebi de bu.
Anlayamıyor insan,
Kandırılan insan, kandırmayı başkalarından mı öğrendi yoksa...
Sanki gayya kuyusunda yüzmeye çalışan bir yavru tosba gibi mi desem,
Yürek:
Hep aynı masum kalmaz.
Kirlenirsin.
Bazen ellerin kirlendiğinde
Yıkadığın gibi,
Yüreğini gözyaşlarıyla
Ne becerebildim adam gibi
Sevmeyi,
Ne doyasıya gözlerine bakabildim
İçimde fırtınalar kopardı
Gözlerin yüreğime değince.
Yüreğin yüreğime akardı.
Aç aslanın yelesi ne kadar gür olsada,
Kavgada daima zayıf yenilir.
Kimilerinin küpü haram ile dolsada
Her kapıyı açan anahtar yine para bilinir....
Zenginlik gönülde saklıdır,
Karlar hep beyaz yağar,
Bu memleketin üstüne,
Yazgısı karadır,ne çıkar,
Umutlar ekilir, umut üstüne...
Karlar hep beyaz yağar,
Hayat tekrar eder bazen,
Yıllar sonra oyunlar oynadığın sokağı gezmek,
Sancağı devrettiğin çocukların oyunlarını seyretmek,
Oturduğun evi bulabilmek...
Koştuğu bahçede yıllar sonra da koşabilir mi insan?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!