Emre.Yiğit. 66ncı. mknz.p. tug.bg.loj.ds ...

mutluluk uğruna çıktık bir yola
ankara yıldızda verdik uzun bir mola
bir ana vardı birde cebi delik baba
çalışıldı uğraşıldı verildi büyük bir çaba
kışın kimi zaman soğuk oldu sessiz yuva
kalmamış tek odun yanmıyor sönmüş soba
günler kovalarken ayları aylar yakaladı yılları
geçmiş gündeki hatrına gelen tüm anıları

yavaş yavaş soba alevle dolu
cebi delik baba artık bir ağa oldu
çok çektik derken söylenirken büyük oğlu
sevdi beğendi bir halal buldu
helalinden iki arslan evlat oldu

kaderdir bazen gülmedimi gülmüyor işte
olsun mehmet ago mutlaka bir hayıt vardır her işte
.....derken......
vurdu kendini geçici dünya işine
içiyordu hergün her an iki yavrusu birde eşine
artık aramaya başladı kaybettiği neşeyi şişilerde
söyle mehmet ago kalbindeki o taşkın seller sıgarmıydı
ağzı dar dibi görünen şişeye

derdin biri bitmeden bir dertte düştü küçük kardeşe
oysa nekadar iyiydi doluydu yüzü mutluluk huzur neşe
tam buldum derken düştü bir vefasız eşe
attı onu sürükledi götürdü ateşe
aradı bulamadı intikamla kıyı köşö

bir haberdir bulundu diye taaa almanyada
bindiği gibi gitti uçağa
yakınları için yoktu aslında dönüşü birdaha
yalan ellerde işler geldi garip başa
muhtaç oldu dağdaki tek bir taşa
aldırmadan utanmadan ak düştü genç yaşa
unuttu her şeyi vurmadı yüzündeki uzun sakala
kafadaki tel saça

artık damarlar iflas etti kan yerine dolaşır alkol
dereken bulundu kir içinde el kol
daha bitmişti her şey memlekenine döndü
ayrılıklar kül misali söndü
sende üzülme mehmet ago asker oldu YİĞİT EMRE
günler aydınlıktır gelecek parlak
gurur duyuyor anlatıyor özlemini dile veriyor
eli öpülecek karşında boyün bükülecek adamsın
kusurum oldu ise bağışlayın beni saygılar MEHMET ago ya....