Bak siz beni severken ateş burnunda dumanın,
Hava karardı kararacak,
Gökyüzü mü?
Gökyüzü belli masmavi
Sesime konan kelebeğin ömrü üç günlük,
Her eşyaya sükunet kaplamıştı.
Söylemesi yasak olan sözcüklerin sükunetiydi.
Ya da bir an olsun huzurun ferahlığına kavuşmak için...
Sinsi bakışlarının gölgesi altında yürümek zordu.
Bazen cesaret bulamaz ayaklarım.
Şüpheciliğimin bana verdiği itaatler yoruldu.
Ben seni kalbime gömerken, soğuk topraklar üzerime yağıyordu, ter kokuyordu kalbim belliki çok yorulmuştu, baktimki atacak tâkati kalmamış, gömerken atmaya yer kalmamış...
Dinim, mezhebim ve ırkım gözlerinin içindeki çocuktu.
Ürkek, korkak üzerine atılmış kat be kat ağır yük timsali.
Debelenmeden yürümeye çalıştıkça boğazına kadar tırmanan bir sancının gölgesinden korkuyordu.
Etrafından gelen telkinli açıklamalara rağmen sorgulamayı ihmal etmeyen bir çocuk merakı.
Değişmemeye yüz tutmuş geleneksel anlayış kendini dogma ilan edip şeytanın laneti olmuştu.
Gözlerinin ayasında ışığı gördüm
Gözbebeklerindeki bam teline vuruldum.
Saçlarının taranışı bir başkaydı.
Beni uzak diyarlara götüren,
Latin Amerika ve Afrika dahil.
Yangının ortasında duran yolcu.
Yazıktır kırpınışları çok yorucu.
Ne selam var ne de korucu.
Ateşten ke(n) disi, alevler ateşten.
Ke(n) disi de azap görür ateşten.
Bir toprak tortusudur insanı acıtan.
Bir mosmor aydınlığın şafağında yürüyoruz orda
Yürüdüğümüz yollar mı eksik kaldı.
Bak ay en yılkı haliyle gözlerine ışıldarken
Gözbebeklerim mi eksik kaldı?
Sakın gökyüzüne bakma ki
Kalemim meçhul sevdalarıma hükmediyordu
Söz geçiremedim bir türlü
Rüyalanarak,yuvarlanarak oluşuyordu gerçeklerim
Fart-ı izdihamda ben bir terkim
Hep bir rüya içinde yaşadım
Rüya içinde öleceğimi de bilirim
yaralı bir güvercin kanadında biriktirdim en güzel şiirlerimi
acı çeke çeke biriktirdim anlamsızca
bu eksikliğe göstermiştim müsamaha
özgürlük semasına kavuşmadan bitti
bana en yakın uzaksın
adı konulmamış çırpınışlarımın
Yiyecekler, içecekler ve maneviyatlar gider.
Bir ben bir de sen kalırız başbaşa.
Yakınlaştıkça uzaklaşırsın.
Uzaklaştıkça yakınlaşırsın.
Serapmı görüyorum aman allahım!
Gözlerim yalan söylemezki bana.
Ölüm yok olmak değil, gerçek varoluşun dünyasıdır. Yaşamak var olmak değil, kendi benliğimizin aynasıdır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!