Ah bu yangin beni olduruyo yavas yavas kor kor atesler aski beni kul ediyo
Gun agarinca boynum bukulur
dalarim uzaklara gonlum sikilir
sorma ne haldeyim kederdeyim sorma. Zaman zaman utanirim sorma nobetteyim
Sozlerin sarapnel parcasi yonu belirsiz
Ellerin sicacik tipki kalbin gibi
Daglar kadar yuce ve ulasilmasi zor insan
Esirgeme bu kulunu sevginden
Ferhat gibi daglari astirtma bana
Ya hic kimse sevmesin birbirini
Yada hic kimse birakmasin sevdigini
Ya hic bitmesin
Yada baslamadan sona ersin
Sallanarak yururdum evinizin yolunda
El ele yururduk evinizin yoluna bitmesin
Derdik bu yol
Ellerimiz hic ayrilmasin
Feryadim sevgimdendir yanlis anlama
Suretime sakin aldanmayin
Eskimis kafama bakmayin
Dara dusersem ben de bilirim sevgimi acmayi
Etrafinda pervane olun
Fakat yalandan uzak durun
Saclarin salirin gokyuzunde dort bir yana
Ellerin simsiki kavrar askini
Denizler kadar hircindir gozlerin
Ellerini onune serilir dunya mali
Fakat elin tersiyle itersin bir omur boyu
Biliyorum her seferinde bu durgunlugun sebebi ne
Benim tedirginligim ise kokuyorum ya geri donerse
Ucurtmamin yonu degistirise
O zmn istanbul bana dar
O zmn istanbul bana dar
Kapında, devamlı olarak seni medhederim, seni överim, sanki hep seni öğmek için görevlendirilmiş gibiyim. Yüreğim gam ile, gözlerim yaşlarla dolu, ben Muhibbiyim, sevgi adamıyım, bana bir şeyler oldu, sarhoş gibiyim. Bir hoş hale geldim
Saçı marım, kaşı yayım, gözü pür fitne, bimarım Ölürsem boynuna kanım, meded he na-müsülmanım
Sözümün eriyim
Eskisinden daha cok asigim sevdicegime
Daime sevecegime söz veriyorum
Ela gözlümü
Fakat oda beni severse
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!