Koşacaksın;
Dertsiz tasasız ufuğa kadar
Ne kalbin acayacak
Ne de gereksiz düşünceler saracak
O masum beynini...
Hiçbirşey umrunda olmayacak;
Kuşkular,dertler,terk edişler
Hepsi bir insan da ne kadar da fazla
Ne kadar da saçma o çok yönlülük
Olabilir, olmaya bilirler içinde...
Sıkıntılar, bulanımlar, zor durumlar
Kardeş kardeşe neden-niçin düşmandır?
Dost; hakkın ekmeğini nereden de çalmıştır?
Emanete ihanet ne zamandır mübahtır?
Korkar olduk yaşamaya billah, korkar olduk.
Sen gülünce neden solar tüm suratlar?
Ara sıra geliyor aklıma
Gelmiyor değil.
Unuttum dediğim; ne kadar da palavra;
Ağır bir yorgunluk var üzerimde,
Zorluğumda dem vuran.
Derin bir acı var içimde,
Dışarı çıkmak için yalvaran.
Aslında her şey bir anda gelişti
Tam olarak tamamlayacaksın kendini
Ben buyum diyeceksin; güvenerek her zaman
Ne eksiğin olacak ne de fazlan
Hiçbir kimseden akıl almadan.
Saklanmayacaksın bir eksiğin çıkanca
Karanlık gecelerde buldum,yalnızlığımı
titrek ve soğuk mermerlere sığındım
dertli bir nedenle haykırırken o gün
kendimi aradım,ama bulamadım
Ağladığın günden beri aklımda onlarca soru,
Nedir günden güne artan o çelimsiz korku?
Düşünüyorum da çıkış yok ne acayip bir sorgu.
Denedim binlerce defa doğru yolu bulamadım
Üstüme gelip durdular, ağırlığımı koyamadım.
Dünden çok daha değişik bir gün; bugün,
Elinle koymuş gibi bulamıyor;
Adın gibi bilemiyorsun.
Saçmalıyorsun.
Sonsuzluğumu anıyorum bu gece,
elim titriyor hareket edemiyorum..
bir yandan yıldız göz kırpıyor
bir yandan ay, nefretle bakıyor
dertlerime çare bulmak için gökyüzüne bağırıyorum,
sesimi duyan yok ve ben iyice titriyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!