Emre Öner Şiirleri - Şair Emre Öner

Bir tebessümle gelip de oturdun baş köşeye
Nedir senin derdin benimle
Nasıl oluyorsa hep ben düştüm ters köşeye
Zihnimde bir kılçık, bir de sen varsın.
Bu neymiş be...

Bir fısıltıyla dön desem,
Aşk mı daha derin, yoksa gözlerin mi desem,
Her bakışınla kalbime ince bir çizik çeksem,
Zaman durur, dünya susar, sesin gelir de...
O an tüm kelimeler dudaklarımda düğümlenir.

Yolların sonunda bekleyen benmişim,
Derdinle dertlenen, gözyaşın benmişim,
Sensizken hayata küsen benmişim ,
Gölgeni bile sığınak bilen benmişim..

Ömrümden çaldığın yıllara rağmen,

Ben senin en çok karakterini sevdim,
Zayıfa şefkatini, haksıza meydan okuyuşunu.
Haksızlık ve zulüm karşısında
Gururlu ve direngen bir kartalın duruşunu.

Ben senin en çok kalbinden akanı sevdim,

Sonsuz bir umut ışığı, parlar mı gözlerde,
Bakışların beni sarmalarken yavaşça,
Hayal dünyamı süsleyen, renklenen hayat,
Birlikte yaşadığımız anılarla açar mı?

Gökyüzüne bakarken, bulutlar seni hatırlatır mı,

Senin sesinle uyanmıyorsa sabah,
Gün ışığını istemem, üzerime doğmasın.
Adını anmıyorsa akan sular,
O suyu içmem, dudaklarıma değmesin.

Senin hayalin düşmüyorsa pencereme,

Sana kavuşmaktan önce özlemek isterim.
Seni bir şarkıda söylemekten önce, bir şiirde anlamak isterim.
Seni tutkulu bir şekilde sevmekten önce, dostça tanımak isterim.
Seni bir rüyada yaşamaktan önce, uyanıkken hayal etmek isterim.

Seni bir hayat boyu tamamlamak değil de,

Sevgiymiş...
hayata sarılmakmış...
Korunmakmış...
Sadakatmiş!..
Aşk dediğin, kırık bir kalbi,
Yeniden tamir edinceye kadarmış...

Görmezden geldiklerim
Ve görmezden gelirken hissettiklerim.
Bir sokağın yamacında
Kendi gölgesinde kaybolan bir yol gibi...

Kim bilir

Saçlarıma kar yağdı, gittin gideli,
Sevdanla perişan, ettin edeli,
Buluşmayı beklerken, oldum bir deli
Unutmam imkansız, unutmam seni.

Yaz serinliğimsin, ruhuma dolan,