Emre Öğüt Şiirleri - Şair Emre Öğüt

Gecelerce ağladım yanımda yoktun sevgili
Benim halimi hiç görmedin göremedin
İnan hiç susmuyor şarkımız sen gittin gideli
Sen beni hiç sevmedin sevemedin.

Gülmüyor şu asık yüzüm ellerini tutmakdıkca

Kimbilir şimdi nerelerdesin sen kömür gözlüm
Sensin benim hayattaki tek parayalan gülüm
Sensiz bir dakika bile geçirmek inan bana ölüm
İnan seni çok seviyorum kömür gözlüm..

Hiç kimse gülmemişti hayatta senin bana güldüğün gibi

Geleceğemi siyaha boyadım geçmişim renkli olsa kaç yazar
Hangi dosta güvendiysem çıktı hepsi birer sahtekar
Hayatım bir film misaliydi,daha başlarken araya girdi reklamlar
Eller mi saracık şimdi seni benim saramadığım kadar.

Yalnız kaldım, avutur oldum kendimi hatıralarla

Masum iki göz bakıyor yıkık duvarların ardından bakışları soğuk
Ölmüş bir beden yatıyor yerlerde heryer kan ve barut
Hiç birşey görülmüyor etrafta her yer bulanık ve soyut!
Kaçıncı boyuta ulaştı bu ölen insanlar
Kaç kere ölümle pençeleşti insanlar
Ve kaç kere nedensizce öldü bu masumlar?

Yapayanlız kaldım sokak ortasında yürüyorum
Yürürken düşünüyorum ben neden sevilmiyorum
Görüyorum herkez birgün ölecek biliyorum
Ölmek bukadar kolaysa, sevilmek neden bukadar zor bilemiyorum!
İlk okulda soruların cevabını vermek inan çok zor
Ayrılık mı? Sevenler için korkulu bir kor!

Ben seni karşılık beklemedem sevdim ya
Hayalini kurup bir hiç uğruna ağladım ya
Ellere gittiğin gün kendimden geçtim ya
Şimdi sen beni sevsen ne olur sevmesen ne olur?

Rüyalarıma girmiştin ya hani hergece

Dayancak gücüm kalmadı artık
Aklım beynimin sınırlarını zorluyor
Camdan dışarı bakıyorum, sokak kapkaranlık
Ve gözlerimden damla damla yaş akıyor.

Düşünüyorum soruyorum kendime

Kavgam var kaderle kanlı bıçaklı!
Oynadığım oyunların hepsi bir defter arasında saklı
Bize zulüm edenler nedense hep haklı
Hangi dosta güvendiysem beni yarı yolda sattı!
Kendimi kandıracak beyaz yalanlar buldum
Alıp hepsini aklımın bir köşesine koydum!

Tanrı katında insanlar sorgulanır
Yürüdükçe engebeli yolum bulanır
Kurumuş çiçeğim bir melek tarafından sulanır
Doğru kişiyi buldum derken bu gönül yanılır.

Yarınlar hiç bitmez yeterki ellerinde tut

Bak güneş doğuyor yine ve doğmadan bitiyor umutlarım
Neden? Neden? Artık aradığım hayatı bulamıyorum.
Gidiyorum hiç bilinmeyen diyarlara gidiyorum
Arkama bakmadan usulca, sessizce gidiyorum

Biliyorum bu gidişler bir gün son bulacak