Emre Mülayim Şiirleri - Şair Emre Mülayim

Sussam Bozulur Sükunet
Konuşsam Sessizlik
Bir de Yok Olsa; Görmüyor Gözlerim
Kör Ediyor Sensizlik

İçine At Sevgini

Az Kalmıştı Durdum! ! !
Öyle Yakındım ki Tenine
Dokunsan Yanacaktın Tenime
Yakacaktın Beni de
Sonra Alacağım Seni de
Götüreceğim Yerler Başka

Yağmur Diye Birşey Yok
Onlar Senin Gözyaşların
Nisan Olur Ağladığında

İnsan Diye Birşey Yok
Onlar Senin Boşluğun

Benim Olduğunu Bilerek Güne Başlamak
Günün Taa Sonuna Kadar,
Adı Gece Olan Hani
Sonra Yine Sen

Güneşim;

Üç yıl oldu biteli güz
De ki; çok
Değil gülüm değil, daha az
İlkbahardayız henüz,önümüz yaz

Üç yıl oldu doğalı güneş

Ben Seni Kollarımı Açtığımda Kapladığı Yer,
Koştuğumda Sırtımdan Akan Ter,
Dostuma Bile Sır Yerine Verdiğim Ser,
Ve Gözlerimde Sönen Fer Kadar Sevmedim,,,

Ben Seni Kollarımı Açtığımda Boşta Kalan Yer,

Al bıçağı da deş bakalım,ne çıkacak içinden bir dene,,
Ama sen çıkmayacaksın bu kesin;
Çünkü sevgisi büyük olanın sevgilisi sığmaz kalbine..

Yakın Bir Zamanda Herhangi Bir Ruh Halindeyken
Söylenen Rastgele Cümleler Seni Ağlatırsa
Beni Hatırlama! ! ! UNUT
Çünkü Sensizlik Benim İçin Son UMUT

BİZ İçin Herşeyi Düşünürüm Sanmıştım

On Dakika Uzağımda Bir Sevgi
Zaman Beni Beş Geçiyor,Sanaysa Beş Var
İmkansızda Olsa Güzel
Önümde Sana Yetişmek İçin Bir Ömür Var.,

Yakalarsam Aşk Olur

Gözlerini Alma Üzerimden
Üşürüm Geceleri
Bana Hep,,Beni Sevdiğini Söyle
Unutturma Heceleri

Sevgini Eksik Etme Yüreğimden