İlla ki seni ilgilendiren birşey mi yazmam gerek?
Kalemimden dökülen sözler; sana yazılmıyor birtek.
Gülmek çok zor, ağlamak varken
Hüzün hep yanımızda mutluluk çok uzak iken
Senin sözlerindi düşüncelerimi bitiren,
Ne oldu şimdi söyle?
Gecelerimde ki sayısız korkulardı yokluğunun göstergesi
Uyku son çareydi, seni aklımdan çıkarmanın tek tesellisi.
Noktalar uzatır sözlerimi, düşüncelerimi, birde kalbimin sesini
Çaresiz satırlarım benim gibi, kaldı bir kendi ve nefesi...
Tutukluklar başladı içimde herşeyde takıntılıyım
Uçsuz bucaksız gökyüzüne isteksizce aşikarım.
Herşey bende gizli sanki
Herşeyi ben kurguluyor, ben yönetiyorum.
Ben miyim bu aşkın yönetmeni?
Hani ikimizdik bu filmin senaristi?
Hani kendimiz yönetip kendimiz oynayacaktık?
Başrolde ikimiz, mutlu sonla biten bir aşk hikayesi...
Ben sadece sevgi dolu bir hayat istedim.
Herşeyin bir sonu varmış, bunu hiç aklıma getirmedim.
Şimdi beni saran bir his var, kelimeler yetersiz
Ay ışığını görebilmek artık çok zor bu sözler ne densiz?
Gidebilmek için çaba göster, seni takip eder elbet bir keriz!
Suskunluğuna bir çare bul, sana yol gösteren olur bedelsiz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!