Küsüşmüş yapraklar tutunduğu dallarına
Sonbaharında
Haşmetli bulutlar saldı gözyaşlarını
Camdan süzülen yağmur damlaları
Islatıyor
Senden arta kalan umut kırıntılarını
Ağla
Korkma ağlamaktan
Deme, ne derler
Bilseler derdini oturup eşlik ederler
Ah bir bilseler
Mehtaba dalıp gidişleri
Yıpratma kendini bir aşk uğruna
Kalk dost, kalk bak şu aynaya
Ol, kimi görmek istiyorsan karşında
Son ver artık bu onmaz buhrana
Derman dinlemeyen dert olur mu
Bitap düşen umut olur mu
Ağarmayan gece, kararmayan gündüz...
Bir gün bu güneş soğur mu
Soğur, olur, hepsi olur da
Her gece asumana dalarken bulurum kendimi
Nedir sevgi, bir hiç uğruna hayatı silmek mi?
Ömür tarlama umut ektim, sularım hayallerimi
Sorarım sevgili; seni sen yapan ben mi, sen mi?
Bana sevdayı anlatma
Bilir bu gözler boşlukta yaşamayı
İster zihninin karanlık tarafı
Yok sayarcasina gelecekteki günleri
Bir sigaraya sarıp, yakmayı...
Sazdan da anlamaz sözden de
Sevmemeliyiz
Bucaksız sahilde bir gece
Ufku aydınlatan ay gibi
Abisi aydınlatan sen
Dememeliyiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!