İçimdekiler…. Her kitabın bir ön sözü gibisin, nereye baksam içimdekilersin. Vivalde sancısı çekiyorum sana dair. Bir kemanın en tiz notasına nasıl vurursa kemanist öyle can çekişiyorum. Geçmiş hiçbir zaman geçmediyse ne kadar tutup çevirirsen kum saatini belinden, aynaya her baktığında yüzündeki çiziklerle sen kendi içindekilersin.
Bir şairin dizesinde mavi gözlü bir dev vardı, bahçesinde Ebru-li hanımeli açan bir ev. O Masmavi gözlü KOCA devin içindeydi sevgi. Bedeni büyük, yüreği küçük sevgi seliydi. Bir dev gibi sevebilmeyi istedim seni, gözlerine baktığımda minnacık kalabilmeyi ve bir karınca kadar masum olabilmeyi. Her insan tanınmaz yüzünden ve bu yüzden yüzünde sahte gülümseyiş taşıyan insanlar kendi sahnelerinde her zaman son perdenin son repliklerini seslendirirler. Hayatımın ve hatayının son perdesinde yada son repliklerinde değiliz belki ancak oynadığın bu güzel oyunda hiçbir zaman bana dair rublelik oyun dahi olmadı olmayacak da biliyorum. Bu yüzden bir senaris edası ile yazdığım yazının yönetmini oynayarak Senin hayatının içindekilere bir oyunluk tek perdelik ve bir ömürlük adımı yazıyorum.
Üşüyen bir şehir var bugün
Her yer menzilin alabildiğine
Bir açık hava hapishanesi.
Şehir demek çocuk demekti,
Çocuksa Kudüs'tü,
Gün ah ediyor devrilen güneşin ardından
Gece örtüyor üzerini dünyanın,
Yollar gözümde büyüyor.
Zifti dökülüyor kalbimin,
Aflara kelepçeli miyim?
Gök yarılsa ve içim düşse göke
Gülüşün güneşi devirince ıhlamur yaprağında
Kainat segâh kapısından çağırdı aşkı
Cam kesiğinden daha çok gülüş çalıverince gökyüzüme
Zerk etti tüm mavileri gülüşüne.
Kahvenin en güzelinden tutununca gözlerine
Pembe menevişli mor sümbüller açtı içim.
Zaman sallanırken bir ıhlamur yaprağının rüzgarında
Gözlerinin telvesi dökülür demlikten bardağıma.
Tahin kokusu sarar odamın dört bir yanını.
İsmini say eder dilim, sayısız güzelliklerin Sultan'ına
Bir dokunuş, bir yalvarış,
Bir ince sızı dökülür nergis dudağından ve
Zorakidir bazen gülmekten sakınır,
Bir kitap arasında en devrimci satıra denk gelirde
İçe doğru çağlatır kederleri ve dışımıza taşar
Kuruttuğu anılar.
Uykusu yırtık göz torbalarına
Işığı vurur akan yaşların
Salıncaklar sallardı içim
Göğe doğru yükseldikçe adın.
Mor salkımlı dağlarda papatyalar yeşerttim
Toprağında gizin içine gizlenen mavi düşler.
Kaç mevsimde gülerdi adın
Gamzeni taşıyacak yağmur hangi buluttan sebep.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!