Karanlık sardı yine
Çöktü aydınlık gecemin üstüne
Herkes dalmışken ayrı bir keyfe
Ben sana yazıyorum sebepsizce
Sade bir kalem elimde
Kalbimden dökülenlerin emrine âmâde
Şimdi sonu geldi bu sevda masalının
Hiç sönmeyecek değildi elbet bu yalanım
Yüzüm güldü ama
Sanma ki umursamadım
Seni sevdiğim için belki hatalıyım
Belki insafsızım belki de…
Bir yol çiziyorum kendime
Derman arıyorum derdime
Tüm kapılar kapanmış göremedim
Hayaller hep yalanmış fark edemedim
Ben genç bir insanım
Severim geleceği istediğim gibi kurmayı
Ve geçmişte olanların hesabını tutmayı
Hayal de olsa istediğimi görmeyi
Hayal de olsa istediğimi sevmeyi
Aslında pek sevmem susmayı
Korkuyorum kalbimdeki karartılardan
Artık tad vermiyor bıktım şu hayatımdan
Akis dolu rüzgar kesiyor bedenimi
Çırpındıkça batıyorum kurtarın beni
Ne değer verilmiş şu dünya hayatına
Hiç hasret düşer mi yüreğime
Duyunca adını yaşarır mı gözlerim
Takatim kesilir mi hiç, bir sesle
Oturup kalır mıyım hiç olduğum yere
Gözlerin gözlerimin önüne gelince
Bugün benim için hüznün
Şakaklarımdan aktığı gündür
Bugün sensizliğe ağladığım
Ve yağmura karışırken gözyaşlarım
İçimdeki o büyük sırrı paylaşamadığım
Yere çöküp çaresizce ağladığım gündür
Dışarıda yağmur dökülüyor sokaklara
İçerde sevda ateşi yakıyor bedenimi
Ruhum da pes etti sonunda
Göremedin diye içimdeki sevgimi
Bir yanaklarım üşüyor sevdiğim
Unutma beni sevgili
Ben adını kalbime kazırken
Sen karanlık sayfalara hapsetme beni
Ne olur unutma beni sevgili
Seviyorum seni
Ne bir deli ne de bir divane gibi
Kalbimin sokaklarındayım bu gece
Dolaşmak istedim yalnızlıklarımı
Tanımak istedim kaybolan yıllarımı
Savaşmak istedim dertlerimle
Ve sana rastladım hiç ummadığım yerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!