Herşey Biter
ayrılık
bir kalemin ucuna bağlı iki kelime
ya da öylesine söylenen
bir tutam söz,
Anne,Bu Mektubu Sana Yazıyorum
Anne, bu mektubu sana yazıyorum.
Yalnızlığı bir kara kalemle çizdiğim
Bilinmezlik diyarından.
ben konuşmam bundan böyle
ben susarım.
sen konuş sen çal
ben dinlerim.
böl beni mesela 1000 parçaya
hepsini seni duya bileceğim 1000 mekana
mevsimlerden yaz
iklimlerden soğuk.
üşüyorum,
ısıtamıyorum.
içimdeki ümitsizlik, büyük ihanet.
imkanım, imkansızlık saati
Pişmanlık hayatta yediğim ilk lokma değilsin,bir çoğu boğazıma dizildi bilirsin.
Bir sensin yaptığım kazaların toplamı
ederi bilmem kaç kuruş
sordular mı sana yaptığın kaçıncı kayboluş.
pişmanlık hayatta yediğim ilk lokma değilsin,
sana güzel satırlarla cümleler kurmak isterdim halbuki
yaşadığımız dakikaları saniyelere bölmek
satır satır anlatmak isterdim
gülün kokusunun sana benzediğini
Uyan rüyalarımın sahibesi uyan
Ay,gece,yakamoz sen yoksun diye kıskanan.
Uyan hayat sahnemin vazgeçilmezi uyan
güneş,deniz ve martılar sen yoksun diye kıskanan.
Uyan gönlümün can kaynağı uyan
vur şimdi sazın teline,
vur vur bak.
kim geldi söze.
canlandı bak toprak,
gülüyor senin mecaline.
Bana acıma dalgaların silsilesi kaçtı gözüme,
mevlam uzat dedi,acı biber sürecek ellerime.
Çirkin tuzaklarıyla örülü vücudumun, nankör ifadelerini sakladı gözlerime
ve ben en derin uykumun en derin hikayesini anlattım dillerime.
Sorular karman çorman ve ben elimi kaldırdım bir çocuk misali,
Bir romana başladım geçen yıllarımda, sayfası günler olan
Kimselerin göremeyeceği bir yerde,kimselerin farkedemeyeceği kalemlerle
Mürekkebi saatin akan kumları ve anlatılanlar...
Sene ikibindokuz mevsim sonbahar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!