Şimdiki sevdalar: klavyeyle başlayıp klavyeyle biter olmuş
farkında mısınız. farzı misali; İstanbul un sonbaharında yağan yağmur ve ağaç'dan düşen yaprağın
toprağa kavuşamadan betona çakılması gibi
Düşen yaprak yerden biten çimene kavuşamıyorsa...
Yağan yağmur toprağa karışıp kokusunu yayamıyor sa...
Yine düştün aklıma..
Öyle bir düşüş ki..
En derin yerinden sızlattı yine gönlümü..
Buğulu camların ardından bakar gibi yüreğim
Göklerin hüzün dolu olup ağlayamadığı gibi gözlerîm
Derìn ve umutsûz..!
Karanlık gözleri var o yarin.
Ona kabuslar gösteren Bana Umudu..
Ona karanlığı yaşatan Bana karanlıktaki ışığı...
Penceren'in dışından bakar gibiyim.
İçeri girsem yanar mıyım acaba?
Hayat; biraz umuttur,biraz huzur
Biraz mutluluk,biraz acı
Birazda vazgeçmektir her şeyden
Asıl hayat Rabbin den gelen ile yaşayabilmektir...
Ey gönlüme zamansız ve hesapsız hapsolmuş kişi...
aklımdan.! başımı duvarlara vura vura kovdum seni..
var gönlünce gönlümden giden kişi sen ol...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!