Tevafuk küslükler kümeledi bizi
Dostluğun aleviyle kamladı bizi
Bir ikiz misali bağladılar bizi
Artık görmez olduk âsumândan sizi
Hüviyyet- i lanet ile doldurulmuşsa kuyu,
etelikler yağsa bile yeşertemez huzuru,
Ecnebiler tarafından değiştirilmiş huyu,
Artmaktadır her saniye milletin kusuru.
Yaşasın eserlerimiz
Esir olmasın mezar'a
Neşr etsin ruhumuzu
Esip uçmasın esrar'a
Fecir Fecir Fecir !
Bir zamanlar denedim insanca yaşamayı dünyada anladım magandanın nazarını yasak imiş kargaşa meyil imiş savaşa
Ah efendiler ah ne çektim bir bilseniz tuttu yakamdan kafam tavanda dedi bana yaşam Kumanda gidersin gıyabında !
Hayır hayır istesemde inanamam
Dayattığın sisteme tapamam
Kanamam ama kananlara içim kanar ya
İnsanlığı dönüştürdünüz ütopyaya
Umrumda mı yaptığın çalımlara çıkarılan şapkalar,
Umrumda mı alevinle zıpkınladığın alfa burjuvalar
çoktan tırmandım tırmalayarak yalnızlık dağlarına,
koyar mı artık sensizlik
bir uzuv uğruna?
Fuzûlî'ye dönüşemem,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!