Emre Güneş 2 Şiirleri - Şair Emre Güneş 2

Yanlızlığın aynasından neden'mi! dik baktım..
Yanlış yoldan doğruymuş gibi yetiştim
Anılarına sarılıp geçmişimi ben yaktım,
Bu sözlerimi toprak anadan eştim

Akan suda berrak olmayı ben seçtim

2 kelime beni sardı duman
Üzümlü kekim yanında meyve suyu

Canı sıkılan parçaladı acımadan..
Kurudu ağzım yokmu derin kuyu

İki yüzlü olmak defterin kapağında
Dışı kabuk tutmuş gönlüme alamam
Kızgınlığım artıyor yüzüne baktığımda
Ben iki yüzlü değilim kimseyi avutamam

Nanköre güzel gamsıza dostum deme

Kör topallı bir çocuk ekmeği
Usulca yaklaşan sessizliğin kırıntısın'da
Dinmez komşunun çileli derdi
Kavaklar eser fırtınalı hava'da..

Doğan Güneşin ufkunda hayat

Zulmü keder dünyevi vuslatta
Ne engel ister ne tasa
Bilinmeze doğru sürüklendikçe
Ne keder biter ne yara

Üzülmez'mi bu can canana

Günün son saatleri yağmur efkârlı
Ne gök ağlıyor mutluluğundan

Yeryüzü susmuş gökyüzü çalkantılı
Kimse ile geçinilmiyor kibri egosundan..

Işıltını gök kubbeden alan yiğit
Düşmana gözükmene oturur yüce tahtı
Kürkünü acı veren kurt gibi eğit
Katıman önüne ezip geç doğu batı..

İki karış uğruna canlara kavuştu

Saydım kaç gece söyledim.
Dert derin Okyanus gibi
Çaresi olan umutları getirdim
Yolu çıkmaz sokak gibi

Yorulur insan çekilen kürekte

İçtiğim sigaramın ardı arkası yan yana
Her dumanının ardında ki anısı
Kahve içilir dostluğunun kahrına
Gülüşünün kabuğu hep bir dert yarası

Çökmüş yüzünün hatları semaya

Zil zurna esti kavak yelleri
Resmini çizdim kuşaktan kuşağa

Mutluluğu parmaklarına sığdıran elleri
Yareni onu arar yakından uzağa