Hassas ve pür dikkat
bir yanardağ gibi patlıyorum.
içimdeki tüm sarı ve kırmızı renkler
püskürüyor kraterlerimden.
mevzular dönüyor banliyölerde,
Zamanın hiç geçmediği bir çağdayım,
gencim,
ve gömleğimin üst cebinde
Yunus Emre şiirlerim.
dedeler ocağında
bileniyorum ama
Tutuklu gibiyim,
göz ve gözlerin,
üç ve dörtgenlerin,
güneşlerin ve ayların karşısında,
sabahın önünde,
gecenin ardında tutuklu gibiyim.
Yürümek,
alelade bir iş değildir.
ben,
dans ederek yürürüm mesela.
fakat,
laboratuvarlarda incelemek gerek yürüyüşümü,
Anlatıyorum,
ama ben değilim bu konuşan.
ben;
var ise dinleyenim,
ne yana dönse dokunacak elbet
o en kalabalık dudaklar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!