Unutmadım anne
Unutmadım verdiğim sözü
Unutamadım karşımda ağlamamak için kendini zor tutan
o iki gözü
Alışmadım anne
Alışmadım yokluğuna
Sen yokutun hayatımda ben seni severken
Önce otobüs durağında gördüm seni
Sonra en yakın arkadaşımın yanında
Hayallerimi süslerken geceleri rüyalarımda
Aniden girdin hayatıma
İlk defa aşık oldum
Kimi hasret çekecek
Kimi ölümüne sevecek
Dünya hali bu,
Belkide herkes sürünecek.
Kimseyi ölüp diriltmeyecek,
Bir köy varmış karşı limanda
O köyün bekçisi varmış zamanında
Milyarları varmış altın kasasında
Dolarları varmış köpeğinin tasmasında
Geceleri kazı yaparmış
Kimse görmeden köy ortasında
Bir sen vardın beni anlayan
Artık sende yoksun
Bir sır vardı bilmediğim
Öğrendim yokluğunla
Bu gidişteki nispetin bana mı
Yoksa beni anlamayanlarımı
Bilmem on dokuz yıl
Kaç tane bir gece
Bildiğim bir şey var
Seni yaşadım gecelerce
Sen yokken hayatımda
Seninleydim ben bilmediğin şiirlerde
Yalanmış meğer beni sevdiğin
Ölürüm sana dediğin
Ölümüne beklediğim
Sevgin yalanmış
Gece gündüz demeden
Eşkıya dünyanın
Cesur insanları
Verdiğin mücadelenin
Aslı olmalı
Ağlamayla gülmenin
Sevmeyle ölmenin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!