Hani bırakıp gitmeyecektin beni
Aldığın resmime bakmayacaktın.
Bu toprağın sesi uzaktaydı
Gül bahçelerinde kaldık seninle.
Artık sen de düştün dilime
Aşkın gözyaşları dökülüyor.
Sıra dışı adamlardık dört adamdık altı üstü
Seneler geçtikçe büyüdü içimin yangınları
Azizliğine gelmiştik zamanın nasıl geçti bilemedim
Şimdi arkama dönüp baktığımda iki küçük el
Birde kırık kırık olduğu kadarda olgun bir kalp
Artık huzur verin yaşama saygı görmek kadarda
Belki biraz zor dedigin gelmis bu gece aklina
Belki sen hayati basit sanan yasam kolayligisin
Anlatmak isteyipte anlatamadigin duygularin olmali
Soylemek isteyipte soyleyemedigin icinde sakli bir sarki
Sevgiyi varliga satmis yoklugu yasama katmis gibisin
Korkun bile korkmus sanki bu kacistan
Gittin iste sende ardında izin bile kalmadı
Uzayan sadece gece değil biten zamandan geçen saatlerdi
Seni kaybettiğim gün kadar ağlatan hikayeler romanlar aşkım
Vazomda senden kalan bir hatıra sadece buket buket gül
Oda solmuş çaresiz susuz kalmış bakımsız terkedilmiş
Ben baktım en son bakışlarımda ışık bedene ilaç oldu gülüm
Ufukların ötesinde günler sana
Düşünmekti suçum hakkın var
Saklamadım sevgimi inan
Deniz gözlerinde yalanlar..
Bu akşam hüzünlendim
Günden güne oyun bitti.
Umut ışıkları batıyordu geceye umarsız
Güneşin yokluğu baharın esintisi boş sokaklar
Yıldızlara bakıyordum tutarcasına kaydı dileklerim
Mahsun karanlıklar ininde uyurken geceyi özledim
Kış uykusuna yatan gözlerini hasretlerde ellerini gözledim
Kaparcasına yağmuru sel olan düşlerimde kaçarcasına uykuyu düşledim
Bana baktığın gün anladım aşkı sevdiğini
Saygıydı sevgimizin pusulası
Yasadıklarımız yön verdi bize
Ellerin herzaman soğuktu
Kalbindeki ateş inanılmaz
Sanki bana bir ışık ferahlık veriyordu
Baharın dönüsüne ucuyordu kuslar kanatlarını cırparak
Insanların yasamı gıbı bosluga atılıyor adımlar
Atılıyor hayata unutulmus yıllar gıbı gecıyor dakıkalar
Zaman saniyelerde bölünmüs günler hafızalarda kayıp
Göc eden sankı guvercının dönüsü degıldıde ölümüydü
Yasamda ucusu ögrenemeden tattıran kacıs gıbı
Uykusuz geçiyor gece beni sabaha baglayan ise siirler
Yazıyorum bir kagıda ne karısan nede dusunceler
Zaman nasıl geciyor anlamıyorum saatler dakkika gibi işlerken
Öyle dalıyorumki yazmaya kalem bitiyor yazmaya devam
Ayıldıgımda bakıyorum ne yazdıgıma gülüyorum
Bombos bir kagıt görüyorum gülüyorum kendime
sus artık sende unutursun
belki arar sesimle konuşmadan avunursun
sesizliğimde gece ağlar sensizliğe güneş doğar
elimde kadehim önümde resmin
sana bakar gözlerim hatırladıkça ismini
kadehe dost sana düşmandır sevgim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!