gecelere sakladım gözyaşlarımı
annem annem diye haykırışlarımı
karanlık kapladıysa eğer bakışlarımı
sırrıma sadık olamadığımdandır
anneciğim bütün bu firaklar
Ümitsizliğim mahcup şimdi sensizliğim mağlup
Küçük bir çocuk kadar mutluyum bugün
Yanaklarım pembe pembe dilimde şarkılar var
İlk gün ki kadar umutluyum bugün
Ümitsizliğim mahcup artık sensizliğim mağlup
martılar gülüyor su gülüyor
dalgalar pek bi narin bugün
yosun kokusu daha bi hoş sanki
bir sandala binmiş gidiyor hüzün
yırtılıp yakılan resimler vardır ya hani
sanki gizli bi el dokunmuş, hepsi bütün
yol bitmedikçe bitmez yolculuğum
gezdiğim için seyyah olmuyorum ben
seyyah olduğum için geziyorum
varsın ağlasın içimdeki çocuk
varsın hasret koksun her soluğum
ıslak yağmurlar geçsin üzerimden
Hasretin yorganıdır her gece çektiğim üstüme
Biraz mutlu biraz kırgın olarak
Tahmin bile etmezdim özlem duyacağımı ölüme
Sönmek bilmeyen bir yangın olarak
Nereden bilebilirdim ben umutlar prensi
Mürekkep tereddütle damlıyor kağıda
Hiç bu kadar yabancı gelmemişti
Kendi dizelerim bana
Duramıyor yerinde sayfalar
Uçuşuyor, kaçmak istercesine
İnanır mısın ellerim titriyor
yanıyor seher yalnız buz kesmiş sokaklar nedense
tek sen söndürebilirsin, eğer yanan bu bedense
her nefes zehir olur çekerim içime içime
gözlerim nehir olur dökerim içime içime
Gül açmaz senden habersiz
Toprağa düşmez yağmur damlaları
Sayende uçuyor kuşlar kedersiz
Ateşi kalbimin ve sonbaharı
Batar gemiler en sakin sularda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!