Gözlerin simsiyah gözlerin
Canımı bedene sıgmaz eder gözlerin
Seni aklıma düşürür
Vakitli vakitsiz can çakişir yüregim
Sen tek heceli kalbimde
Uçurumun kenarında kalan tek gül
Gönlümün baharında solan mevsim
Bahtımın ayazında üşüyen gözyaşım
Gençligimden kopan yapraklar sensin
Ruhu bedene dar eden
Vatan nedir sordun mu hiç kendine
Akan kanla bulanmış toprak
Bayrak nedir sordun mu hiç kendine
Asırlar boyu halatsız yaşamak
Türk olmak nedir sordun mu hiç kendine
Karanlıklar içinde kaybolmuşum sensizlik sarhoşu olup
Yürüdügüm yolları unutmuşum; bir viran olmuşum
Aşkın için daglanıp kör,ben sensiz bir hiç olmuşum
Sevda okyanusunda kaybolmuşum
Ölmek kolay gelir oldu bu yürege
Daha yaşım on dokuzdu
Sevgiyi aşkı tattıgımda
Sanki hiç ölmeyecek gibiydim
Benim için sonsuzluk görünmüyordu
Daha yaşım on dokuzdu
Parmakların inci tanesi
Tek tek öpülesi gül kokulu ellerin
Şevkat ile sarar sarmalar beni
Firari gecelerde senin ellerin
Zaman olur aglarım
Benim babam babam yürekli babam
Kötülük nedir bilmez ki babam
Herkese yardıma yardıma koşan
Dönüpte arkasına iki kez bakan
İyilik yapıpta kötülük bulan
Pencereden dışarıya her baktığımda
Tane tane damlayan gözyaşlarımla
Camın buharına ismini yazıyorum
Kalbime kazıdıgım gibi o güzel ismini
Olmuyor diyor dilim, susuyor konuşmuyorum
Gözlerin kara zümrüt gözlerin
Baktığımda seni gördügüm gözlerin
Fırtınaya yelken açan
Sevgiye umut saçan
Senin gözlerin
Kafamda beni bırakıp gittigin o gün var
Yüzümde umulmayan bir tebessüm
Yüregim ölümü bekleyen hasta gibi
Bedenim sensizlikten can çekişiyorum
Beni benden aldın gittin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!