Gökyüzündeki uçurtmalarda saklı bütün sevgilerim
Kimisi elektrik tellerine takılıyor
Kimisi durup dururken düşüyor yere
En son bir tane uçurtma kalıyor gökyüzünde
Zaten duruşundan belli hiç düşmeyeceği
Mevsim hüzün mevsimi, sonbahar
Hüzün ya işte bomboş sokaklar
Saklanmış herkes pencerelerin arkasına
Bütün gözler onu arar
Hüzne dayanamayıp gökyüzü ağlayacak
Mevsim hüzün mevsimi, sonbahar
Hüzün ya işte bomboş sokaklar
Saklanmış herkes pencerelerin arkasına
Bütün gözler onu arar
Hüzne dayanamayıp gökyüzü ağlayacak
Mevsim hüzün mevsimi, sonbahar
Hüzün ya işte bomboş sokaklar
Saklanmış herkes pencerelerin arkasına
Bütün gözler onu arar
Hüzne dayanamayıp gökyüzü ağlayacak
Mevsim hüzün mevsimi, sonbahar
Hüzün ya işte bomboş sokaklar
Saklanmış herkes pencerelerin arkasına
Bütün gözler onu arar
Hüzne dayanamayıp gökyüzü ağlayacak
Mevsim hüzün mevsimi, sonbahar
Hüzün ya işte bomboş sokaklar
Saklanmış herkes pencerelerin arkasına
Bütün gözler onu arar
Hüzne dayanamayıp gökyüzü ağlayacak
Mevsim hüzün mevsimi, sonbahar
Hüzün ya işte bomboş sokaklar
Saklanmış herkes pencerelerin arkasına
Bütün gözler onu arar
Hüzne dayanamayıp gökyüzü ağlayacak
Mevsim hüzün mevsimi, sonbahar
Hüzün ya işte bomboş sokaklar
Saklanmış herkes pencerelerin arkasına
Bütün gözler onu arar
Hüzne dayanamayıp gökyüzü ağlayacak
Rüzgar her zamankinden çok daha sert esiyor
Ve yine sensiz bir gün son buluyor
Her biten gün yeni umutlar doğuyor
Hiç açılmayan penceremin arkasında
Bu gün daha bir hasret kokuyor odam
Mevsim hüzün mevsimi, sonbahar
Hüzün ya işte bomboş sokaklar
Saklanmış herkes pencerelerin arkasına
Bütün gözler onu arar
Hüzne dayanamayıp gökyüzü ağlayacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!