Aklının tozlu raflarında utanc adlı kitaptım belki
Olmasam daha iyiydi
Üstümdeki tozu silip
Karıstırıssın bir gün
Solmus, sararmıs eski yapraklarımı.
Okursun belki
Hayallerimde yaşıyorum seni
Şirin mi şirin bir Ege kasabası
Yazın tam ortası
Saçların omuzlarıma yaslanmış
Ellerin ellerimde
Gözlerimizde yakamoz
Son sarılışımız var aklımda hep
Son sarılışımız, seni ilk ve son öpüşüm
Sanki içime doğmuş gibi
O kısacık yoldan gidişini
İzlemem uzun uzun
Şiirler karışmış kanıma.
Gözlerin seslendirmiş,
Gözlerim dinlemiş.
Yaşlar vermiş ezgilerini
Karanlıklar duymuş özlemli kalpleri.
Hıçkırıkların şahidi Hilal olmuş.
Sev beni hatalarımla,
Sakarlığımla sev.
Herkes sever doğruyu.
Yanlışlarımı sev,
Ani çıkışlarımı.
Kalemi tutamayışımı,
Dışı yeşil içi sarı mandalina
Kırmızıya yakın Yeşil elma
Ve beyaz şarap.
Yalnızlık üçgeni.
14.10.2012
Susma, bağır çağır.
Hadi vur it; öyle durma.
Yüzüme bak,
Kaçırma gözlerini.
Başını öne eğme, susma!
Dik dur yine, üzerime yürü.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!