Emre Can sen daha on iki yaşındasın
İlkokul beşinci sınıfı okuyorsun
Aynı zamanda da matematiği de hiç sevmiyorsun
Annen Yüksel hatunu da çok üzüyorsun
Emre Can sen çok cadı ve sevimlisin
Çok zeki ama çokta hareketlisin
Annenin de tek oğlusun sen
İlk adım apartmanın da oturuyorsun sen
Babandan uzak canın acıyor
Ruhuna hüzün dolup taşıyor
Huzuru ararken huzursuz oluyorsun
Anneni de çok ama çok üzüyorsun
Emre Can dilerim ufkun güneş gibi açılsın
Etrafına neşe verip neşeler saçıyorsun
Yüksek okullu olup paşa olasın
Annenin dilekleri de yerini bulsun.
17.05.2004
Keklik Pınarı / Ankara
Pazartesi Saat:20:09
Münevver DÜVER
Münevver DüverKayıt Tarihi : 19.6.2005 09:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!