Ne vakit görsem sokakta harap halde bir çocuk ,
Çocuk diyorum bahtına yazıklar olsun ,
Seninde ihtiyacındır bir ayakkabı bir gocuk ,
Hakkını yiyen efendilerin gözüne dizine dursun .
Üşümüş ellerine nefes verirken derinden ,
Yer yıkılsa güneş yarılsa , kendimi ayırır her şeyden geçer yine sana gelirdim ,
Gökten bir yıldız kaysa da düşse elime , tutar onu da sana verirdim ,
Ulan idam sehpasında ki adam dinlenir , sen susturdun beni mahkum ettin dipsiz karanlığa,
Oysaki cennetten beste yapılsa , ben seni dinlerdim
Bana neden sarılmadın , çokkez yaktın canımı, kırdın, incittin , ben sana hiç darılmadım ,
Küçüktüm abim çok dert gördüm ,
Sen geldin ekmegi aşımı böldüm,
Cigerim erir dersen abi diye ,
Dua ediyorum sana Ya Şafi ismi ile
Bak abim açlık mühim değil yeter ki sen doy ,
Bir dalga eşliğinde savrulurken sineme bir çare ,
Kendime gelmeye çalışıp gökyüzüne baktım ,
Mersiyeler dizdim halden bir haber yare ,
Yarin saçlarında karanfiller yaktım .
Sen yalnızlığın en koyusu sana geleceğim ,
Son şarkı olsun bu gideceğim vaktim yok ,
Belki yine aynı nakaratta demleneceğim ,
En koyusundan verin bu gece içeceğim .
Han han değil yol yol değil ,
Yine yalnızlık senfonisi en acı tonda çalan ,
Herkes gidiyor cefadır bu ömürde bana kalan ,
Ey benim azrailim , celladım zaman ,
Dikkat et kaza ile gülmesin yüzüm aman .
Sokağa yansıyan gölgem kimlik arıyor kendine ,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!