Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Herhangi bir Nisan sabahı İstanbul'da gözlerimi açtım hayata. Yaşamak bir erdemdi, tabii ki «hayat» kelimelerin yükünden azade kalınca böyleydi bu ve masallar can bulup cananı sununca insana.. Yaşam tezgahında eğleştim ömrümce, yontulma isteği miydi bu yoksa bir zevk miydi benim için? Hatırlamıyorum artık, çoğu şeyin yanı sıra kendimi bile. Sadece yaşamın gözlerimi alan o muazzam parıltısı, bir o kaldı hayalimde. Zira hayal oldum ben de...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!