Emre Arvas Şiirleri - Şair Emre Arvas

Gökler bir avuç oldu koca yerse bir dirhem
Kalmadı rahatlıkla basacağım bir toprak
Ne yanıma döndümse karşıma çıktı elem
Parçalandı gök kubbe sarardı bütün yaprak

Astı yüzünü bana kurudu lalezarlar

İdamına ağır ağır yürüyen bir mahkumun
Dudağında tedirgin ettiği bir duayım
Geceyi var gücüyle aydınlatan bir mumun
Nöbetini devralıp için için yanayım

Başım bin türlü fikrin sancısıyla sızlıyor

Yıldızların semada raks ettiği her gece
Boynuma bir çift el usul usul dolanır
Beynimin kavisinde dolaşır bir bilmece
Ruhum ne diyarlara koşar adım yol alır

Kâhinler kapısında serkeş uzanıyorum

Duyulmaz oldu artık kuş cıvıltısı,
Bahçemi talan eden bu hazan da ne?
Gözlerimden öpen gün parıltısı,
Simsiyah bulutların geçti yerine.

Yırtıp da kaçabilsem bu ince zardan,

Güneşli havalardan intikam alır gibi
Bulutların semayı işgal ettiği bir gün
Meskenimiz kâh oldu solmuş bir ağaç dibi
Kâh yürüdük sokakta olmuşuz gibi sürgün

Ne kadar yokuş varsa ne kadar çıkmaz sokak

Parça parça bulutlar setrediyor merihi
Görür gibi uzaktan hazinli bir talihi
Saklıyorken cebinde telaşlı bir tembihi
Gece çöktü bu şehre çocuklar girdi eve
Gam vagonları bir bir zamklanıyor trene

Gam ve kasvetten yana bu dünyada ne varsa
Top yekün bırakılmış daldığım bu denize
Kim bu denize dalıp bir damla ıslanırsa
Kederinden kapatır kendini kör dehlize

Gözlerime mil çekip bilmediğim yerlere

Ürkek adımlarıyla ve titrek dudaklarıyla
Şırıl şırıl nazlanan ve uzayan bir nehrin
Kıyısında bir çiçek içersinde taşıyla
Olmak vardı diyerek düşe daldıysan derin
Ormanında bir ceylan uykularda demektir

Hangi köşe başından eğip başımı baksam,
Gülümseyen ölüler yürüyor baştan başa.
Üzerimden toprağı silkeleyip de atsam,
Sessizliğin içinde koparsam bir kargaşa.

Çakılsa geçen zaman bir anlık duruverse,

Beynimde yağlanmamış kapının gıcırtısı
Çıldırmaya bir mızrak kalmışken uyanmışım
Kara gökler içinde bir umut parıltısı
Ayan beyan ortada bir sırra bulanmışım

Gözlerimi çevirip hangi tarafa baksam