Aşk üç harf
Tek kelime
Simdi bu dar kelime rahat mıdır?
Yoksa birbirine sımsıkı kenetli mi?
Yoksa özgür mü ?
Sarkmışsın aşağıya doğru
Çığlıkların zafer çığlığı gibi
Uyanıyorsun müphem bir hayata
İstinkak dolu sefil hayata
Gözlerin.burnun,kulakların
Dalında olgunlaşmış bir meyve misali
Akşam olur salar dışarı kendini
Sever akşamın gölgesiz karanlık halini
Güneşin ışığı çıkardığında ortaya
Geçmişinin bütün izlerini
Koşa koşa uzaklaşır kapatmak için gizlerini
Gölgesi bırakır mı peşini ?
Karlı bir sabahın ilk ışıklarında uyanıyorsun yalnızlığa tekrar tekrar...Elini cebine atıyorsun işaret parmağın tenine değiyor..Alnında gelişi güzel olmayan bir çizgi....Çatık kaşlarla dışarıyı süzüyorsun..Bir şeyler arıyormuş gibi ama aslında hiçbir şey aramıyormuş gibi..Zamanın o acımasız yelkovanına takılmış gibi adım atamıyorsun..Konuşmak istiyorsun..karşıdan karsıya geçen teyzeye yardım amacıyla konuşmak...ayagını kanatmış mini mini çoçukla konuşmak...Sınıfta tanımadığın birisiyle konuşmak..Bu ihtiyaçtan noksan bir şekilde öldürüyorsun içindeki çoçuğu..Başının ortasında geçmişin imza attığı bir iz...aynanın karşısına geçiyorsun..Gülümsüyorsun..Yüzündeki bütün acılar ortaya çıkıveriyor mütebessüm bir şekilde.Altı deliklerden hava almış ama bir o kadarda büzüşmüş soğuk ayakkabıları giydiğinde bedenindeki kıllar şaha kalkıyor.Alışmışlığın verdiği hisle rahat rahat giyiyorsun ayakkabılarını..Soğuk sert sert vuruyor vücuduna ama fütursuzca dağ gibi yokuştan yukarı çıkıyorsun.Sol elini yere bakan gözlerinin önüne getiriyorsun.Ve saatin yanlış olduğunu fark ediyorsun.
....................
Gemileri taşıyan o kızgın deniz
Hayallerimi taşımaz,taşıyamaz
Taşar dışarı tüm sular
Hayallerimin ağırlığı altında..
Hayallerim
Melun melun yürüyen bir deveyi andırır
Kar yağınca yeniden doğarım
Silinir geçmişe dair ne varsa beynimi kemiren,
Bir bebek gibi ağlamaklı ama hiçbir şeyden habersiz mutlu,
Şehirde ne kadar pislik varsa hepsi kapanır kar ile,
Siyahlar beyaz olur,
Evsizler donuk ama huzurlu
Eskimiş çarıklarınla yalpalaya yalpalaya yürüyorsun..batmak üzere olan güneş önünde..kısık gözlerle oraya bakarak dengesiz bir şekilde karanlığın içine doğmaya gidiyorsun..çünkü senin güneşin zifiri karanlık...orada buluyorsun kendi benliğini..elindeki eskimiş köstekli saate kırışmış gözlerinle bakıyorsun..dudaklarda bir tebessüm beliriyor..Kuşlar yuvalarına göç ediyor parçalı bulutlar eşliğinde ..yürürken bacağına acı veren bir şey var..iri büyük ellerinle cebini karıştırıyorsun..bir kalem...yeşil kurşun bir kalem..işte hayallerin geliyor gözünün önüne..o kalemin nice kalemlerle yan yana gelip başı dik bir şekilde yaptığı icraatlar,bulunduğu ortamlar...kalemin dans edişi başka kalemlerle...yeşil kalem artık pörsümüş..kurşun bayatlamış..arka cebine usulca sokuyorsun kalemi..maziye gülüp geçiyorsun..belki de zamanın acımasızlığına..ama maziyle yaşayamazsın.güneş batıyor ve koşmaya başlıyorsun.arkana bakmıyorsun çünkü bakarsan arkana düşersin. Sahildeki küçük ahşap yalıya doğru ilerliyorsun...Derin bir nefes alıyorsun..ıslak ahşap kokusu içine huzur veriyor..yağan yağmur ne de güzel bir koku bırakmış..deniz gökyüzüne aynalık görevini üstleniyor...çarıkların birini sağa digerini sola fırlatarak nasır tutmuş ayaklarını sıcak kuma daldırıyorsun ama sıcak kum sen de tiksinti uyandıyor nedense...bu yüzden hemen denize koşuyorsun...ayaklarını suya soktuğunda kan akışını hissediyorsun ve bir rahatlık yayılıyor vücudunun her yerine..daha ileri gidemiyorsun denizde...mazinin başına çızdıği bir yara hala canlılığını yitirmemiş..sıcaktan çatlayacak olan başın suya sokup çıkarıyorsun..ama işte güneş,deniz,kum bunlar seni tatmin etmiyor...karanlık,sessizlik,ıssızlık ve yalnızlık içini aydınlatıyor tıpkı dolunay gibi..o paslananlar öyle kalmayacak yok olup gidecek diyorsun..paslantıyla çelişkiye düşerek
Bak gözlerime,görüyorsun işte
Uykusuz kaldım
Kuş cıvıltılarına kayıtsızım
Seller sular gibi divaneyim
Karlı kavaklardan gecti yolum
Issız sulardan,ölü topraktan
Gecelerin içinde dosdoğru derinlerde bir yerde
Bir ses uğultusu kemiriyor kulağımı
Sesin musikisi içerisinde boğuluyorum
Kalbimin bir yarısı kararmış yarım kalmış
Yara bere içerinde zindana mahkum
Ses gene zıngırdatıyor kulakçığımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!