Ne garip şe şu yalnızlık
Bir bakıyosun dışarı kalabalık
Bir de kendine bakıyosun
Elinde yalnızca yalnızlık
Yalnız kalınca anlıyor insan
Aşktır bu, insanı delirten
Aşktır insanı şekilden şekle sokan
Yine aşktır işte
İnsanı hayata bağlayan
Hayata bağlayıp ve o hayattan alan
Gönül bu aşkı bildi
Git gelme artık istemem
Kalbim yaralarla doluyken
Sana olan sevgim sonsuzken
Yaralar gibi sevgimde kaybolur kalbimden
Bakmam artık geriye
Yıldızlar kayıyor yerlerinden
Ay yakalamak istiyor ellerinden
Ama o ne hüsrandır ki;
Yakalayamadan düşüveriyorlar yerlerinden
Bir gün tutuluveriyor ay yıldızlardan birine
Hergünüm dünümü aratıyor
Bu deli adam seni arıyor
Bu kalp nasıl yanıyor
Anla beni biraz olsun anla
Sevda denilen lanet şey
Gözler yollarda gönüller darda
Giden sevgili gitti
Ardında hatırası olan
Bir ah kaldı...
Seven sevgililer birgün mazi oldu
Sevmeyeceksin arkadaş
Vefasız olanı sevmeyeceksin...
Unutacaksın arkadaş
Sana değer vermeyeni unutacaksın
Dönmeyeceksin arkadaş
Seni bırakana ağlatana dönmeyeceksin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!