Emrah Koçer Şiirleri - Şair Emrah Koçer

Sevgilim boş yere yalvarma artık,
İstesem de seni sevemem yazık,
Ben giderken yine de boynu bükük,
Son sözüm ayrıldık işte sen de unut.

Kahreden bu sevda öldürdü beni,

Ellerim sensiz buz tutmuş
Ekmeğe aşa tuz katmış
Firarın beni ne yıkmış
Seni arıyorum seni

Ey meleğim mahsun yüzlüm

Dağ nedir taş nedir farkım var sanma
Ölür biterim ben sen yoksan eğer
Dal ne yaprak ne bir baksan halime
Çürür giderim ben sen yoksan eğer

Senin olduğun yer çiçektir güldür

Hiç seni sevip sana gönlümü verirmiydim
Bir sözüne aldanıp yanacağım bilseydim
İnan gülüm inan ki aşka tövbe ederdim
Vurduğun şu zincirden çözeceğin bilseydim

Uğruna dertler çekip aşkla yanmazdım belki

Söz sözümden üstün çıktı
Sende veda et git artık
Olmadık bir anda yıktı
Sende veda et git artık

Ne sözün ne sızın gelsin

Hastaydım doktorum çaresiz dedi
Genede bana bu ilacı verdi
Anlatıp sonrada bir şeyler çizdi
Bende sana geldim tarif üzere

İlacım satın alınmaz bir şeymiş

Ne vardı ben şimdi koşup oynasam
Acı çile nedir bilip tatmasam
Sokaklarda berduş gibi yatmasam
Ne olurdu keşke bir çocuk olsam

Büyüdüm ah büyüdümde ne oldu

Kırıldı bu gönlüm size ne deyim
Ne olur sevseniz beni dostlarım
Çok şey istemem ki daha ne deyim
Ne olur saysanız beni dostlarım

Aynalar halime gülüp dururken

Çekilmez hasretin bitmeyen keder
Suçu kimin bilemedim gülizar
Dostlarım dedi ki anısı yeter
Seni silip gidemedim gülizar

Herkes alay edip bana gülerken

Albümde resmine baktım küskündü
Sensiz bu halime ağladım durdum
Bakışın bir hançer gibi keskindi
Çılgın seller gibi çağladım durdum

Mektuplar resimler hepsi bir susmuş