Zaman gelir istediğin gerçek olduğu gün, onu istemediğini fark edersin ya
Artık gözbebeklerine hapsettiğin acıların tadı inmez damaklarına
O an farkına varırsın geçmişin geçmişte kaldığının
Sabahlara çıkmayan gecelerini uğurlarsın minik bir tebessümle
Eskisi gibi olmaz hiçbir şey
Gecelerin daha bir kısadır hem, gündüzlerin daha bir uzun
Sevgilim
Bu yazdıklarım ince bir sitemdir sana
Avaz avaz bağırsa da, avaz avaz sussa da feryadını hiç kimselere duyuramayan bir yüreğin son çırpınışları
Koskoca bir enkazın altında kalmış üç beş acı çığlıktır bu okuyacakların
Karların arasında tir tir titreyen, kış güneşine hasret taze bir gülün hasreti eritmeyen kış güneşine ince bir sitemidir bu satırlar
Aslanın pençeleri arasında ecelle kucaklaşan bir yavru ceylanın gözündeki son damla kan, içindeki son damla yaşama sevinci
Hala alışamadım gidişine
‘’Bir gün çıkıp gelecek’’ diye haykıran kalbimin
En derinindeki umut ışığı yetiyor karanlıklarımı aydınlatmaya
Şu koskoca dünyayı bana dar etmişken
Senden kalanlarla avutuyorum şu yenik yüreğimi
Daha doğrusu avutamıyorum be sevgili?
Sen misin sedasını kulağımdan, edasını nazarımdan eksik etmediğim?
Bir gülüşüyle yoluna binlerce ömür serdiğim
Hasreti uğruna dağlarla arkadaş, yollarla yoldaş olduğum
Ayak izinin tozunda bahtiyarlara doyduğum
Selamı gelmediğinde yokluğuna düşman olduğum sen misin?
Uykuların seni terk ettiği gece kavuşmaz gözkapakların birbirine
Gözbebeklerinse asılı kalır tavanın en kör noktasına
Pencereleri gıcırdatan hafif rüzgârların farkına varmaz ağırlaşmış bedenin
Büyüdükçe büyür yalnızlığın
Güneş saklandıkça saklanır inatçı bulutların arkasına
Bir türlü doğmayı bilmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!