Emperyalizm Ve Çocuklarımız

Bir kaç bardak çay demle,
Bir iki de atıştırmalık sıradan.
Eski günlerin hatıraları olsun ama mutlaka,
Koyu bir sohbete dalalım bıkmadan...

Al getir çocukluğumuzun mutlu günlerini,
Susam tanesi ile mutlu olduğumuz, o günleri al getir
İhtilallerin muhtıraların ardından...

Kuru üzüm ve kavurga olmalı birer avuç,
Evden az da toz şeker almalıyız, çaktırmadan.
At kıllarından bağlama,
Düdükler yapmalıyız söğüt dallarından.

Soğuk işlememeli paltosuz bedenlerimize,
Isıtmalı hayallerimiz bizi, sıcacık olanlarından.
Kahramanlarımız Köroğlu ve Karaoğlan olmalı,
Peri kızını kurtarmalıyız, Kaf Dağının arkasından,
Ülkeler fethetmeli, insanları kurtarmalı zindanlardan,
Devleri yenmeliyiz, çıkıp gelen ninemizin masallarından.

Toprak ve su ham madde olmalı oyuncaklarımıza,
Çelik çomak yapmalıyız, iğde ve elma dallarından.
Elimiz becerikli, zihnimiz üretken, ufkumuz geniş,
Dünden pişmanlığımız olmamalı, emin olmalıyız yarınlardan.

Ne oldu da karardı çocuklarımızın dünyaları,
Ne oldu da karardı fikirleri aydınlanmadan.
Tek dişi kalmış canavara kurban ettik onları,
Kurtarmalıyız emperyalistlerin çirkin planlarından...