Yürüyorum bir gece ayaklarımı yakan asfaltta.
Yalnızlığımın çölünde suya sokuyorum ellerimi, öylece.
Ve başlıyorum senden geçen köprülerde biriken karları kazmaya…
Bazense Konstantinopolis treninde yuvarlanıp gidiyorum gönlümce.
Sesini her duyduğumdaysa sevgilim,
Yangınlarımı dağın en tepesinde kargaların bağırmalarıyla tertipliyorum.
Parmaklarının gölgelerini görüyorum kirpiklerimde,
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta