Hani son buluşmada artık bitti demiştin
Görüyorum su misal boşluğa akıyorsun
Seninle çektiklerim gayrı yetti demiştin
Şimdi kendi tabunu elinle yıkıyorsun
Geçmişini silerek yaşıyorsun hüzünle
Bir bilinmez hülyaya taşıyorsun hüzünle
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta