Hani son buluşmada artık bitti demiştin
Görüyorum su misal boşluğa akıyorsun
Seninle çektiklerim gayrı yetti demiştin
Şimdi kendi tabunu elinle yıkıyorsun
Geçmişini silerek yaşıyorsun hüzünle
Bir bilinmez hülyaya taşıyorsun hüzünle
Hatırını yok sayan hal bilmemiş sözünle
Sevgini hiç uğruna el için yakıyorsun
Sadece dert doluyor keyifsiz yıllarına
Gözün nem bakıyorsun gelmez yar yollarına
Yüreğini cem eden o umut fallarına
Yalnızca gözyaşını,hicrini sokuyorsun
Kalbin yine örüyor vuslatının ağını
Ruhunsa intizarla aşıyor sır dağını
Amacın kabirdedir ama yar bayrağını
Vebalinin yüküyle göndere çekiyorsun.
Kayıt Tarihi : 3.9.2015 18:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kürşad Yaşartürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/09/03/empati-3-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!