Bakkalın gül yağını, döküverdi papağan.
Dayak yedi o yüzden, başı kel oldu bir an.
Kellik bir yana dursun, konuşamaz oldu kuş.
Düşünceye daldı hep, papağan oldu baykuş.
Bakkal üzüldü lakin, tek laf yok papağandan.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
