hep haklı çıkma zannıyla yabancılaşan kendini
en çok bir başkasına yaklaşarak tanırsın
keyfini kuşların yağmaladığı bir çatı gibi
kurulmazsan diğer evler üstüne
ruhunu burkulmaktan kurtaramazsın
soluklan ötekinin daralan avlusunda
böylece serinlesin çatılan kaşların
aynı toprağın tohumundan taşan bereket
anlatsın birlikte başkaldırmanın heyecanını
sınırları aşsın kalp atışların
sorulmayacak günahın hesabını ödemek
kaygısıyla köpüren duyarlılığın
yoklasın başka acıları eşiğinde
fotoğraflara sığmayacak kadar büyük gülümse
ki göğün altında gülümsemeyen kalmasın
Abdullah Çevik
Kayıt Tarihi : 28.4.2018 11:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
