Günbegün içimde büyür hasretin
Hiçbir şey teselli olmaz Emmoğlum
Yokluğun öyle zor amansız, çetin
Yüzüm sensiz inan gülmez Emmoğlum
Kaldım tek başıma koca dünyada
Sanki yaşıyorum korkunç rüyada
Seninle beraber öldü vefa da
Telefonum artık çalmaz Emmoğlum
Canım arz eder hep gelsem başına
Derdim çok anlatsam mezar taşına
Toprağını sürsem gözüm yaşına
Senden bir ses soluk gelmez Emmoğlum
Sen bir koyun oldun ben de bir kuzu
Zalim felek erken ayırdı bizi
Ne kara yazılmış bize bu yazı
Gözyaşlarım akar silmez Emmoğlum
Ciğerparem canım kardaşım sendin
İçimi döktüğüm sırdaşım sendin
Elinden tuttuğum yoldaşım sendin
İçimi hiç kimse bilmez Emmoğlum
Nidelim Emmoğlum söyle nidelim
Uyan artık uyan kalk ta gidelim
Sabahlara kadar sohbet edelim
Yürekteki acı solmaz Emmoğlum
Halit YILDIRIM
07.07.2011 Perşembe
14:00 ÇORUM
Halit YıldırımKayıt Tarihi : 11.7.2011 14:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!