Emmoğlu Şiiri - Ozan Divane

Bir kere gülecek günü görmedim
Her günüm bin keder doldu emmoğlu
Mutluluğun m harfini bilmedim
Sonunda beklenen oldu emmoğlu

Tak dedi canıma bu gülmez kader
Neylersin yazımız böyleymiş meğer
Şad olan elbette hayatı sever
Umutlarım tükendi soldu emmoğlu

Yıllarca bekleyip güneşli birgün
Mutluluk hayalmiş umudum sürgün
Ruhum bedenimi terkettiği gün
Gözlerim bahtiyar oldu emmoğlu

Azalsın dedikçe artıyor her dem
Ya kanser bu gidiş yahutta verem
Dayanmaz yüreğim çürüdü sinem
Yoruldu şu kalbim durdu emmoğlu

Birgün kaderimi gülecek sandım
Herşeyi gelecek güne sakladım
Beyhude inandım boşa aldandım
divane bir bahtsız kuldu emmoğlu
Otuz yıl bir hayal oldu emmoğlu