Emmoğlu Şiiri - İbrahim Akkaya

Keşke,
Telefonlar olmasaydı.
Mektuplar yazardık,
Sevgilerimizi, paylaşırdık,
Birbirimizle...

İlk aşk mektubumu,
Birlikte yazmıştık.
Hasanoğlandaki sevgilime;
Bağlarda ki kirazları,
Çavuşgilin marullarını,
Nasıl götürmüştük, gizlice...
Hele o,
Kilguyulu ebe,
Kovalamıştı bizi
Eşeğine bindik diye;

Bostan beklediğimiz günleri,
Anımsıyor musun.

Alacakaranlıkta,
Köyün yolunu tutardık.
Kızlı, erkekli;
Bakamazdık kızlara.
Yanyana yürümek bile güzeldi.
Çok hoş şeyleri yaşadık.
Birlikte...
Köy yolunda,
Bostan dönüşü,
Anımsıyormusun.
Emmoğlu.

Keşke,
Şu telefonlar olmasa,
Ya da bedava olsa,
Nasıl da söyleşirdik, doyasıya,
Emmoğlu.