Emmoğlu! Şiiri - Saffet Çakır

Bir yâr sevdim yad ellerde bilmeden
Tubadan uzanan daldı emmoğlu
Meneviş damlardı gülüşlerinden
Anzerden süzülen baldı emmoğlu

Mevsimler içinde gül açan bağdı
Seyrine daldığım bir mavi dağdı
Bir yağmur misali üstüme yağdı
Süzülüp içimde kaldı emmoğlu

Sonrası zaten bir hicran yarası
Bakışı- gün ile ayın arası
Tutuştu ömrümün saklı çırası
Bir kara sevdaya saldı emmoğlu

Anladım sevda insanın nesidir?
İçimde duyduğum ayak sesidir
Hayatın anlamı, tek bestesidir
Ansızın kapımı çaldı emmoğlu