Emmioğlu_9_ Şiiri - Durak Yiğit

Bir deli rüya ile gönlüm tutuştu,
Aşkın çöllerine daldım EMMİOĞLU
Dertli sinem alevsizce tutuştu,
Aşkın çöllerine daldım EMMİOĞLU

Güller açmış,bülbül ötmez dalında,
Sersefil olduk bak bu aşkın yolunda.
En deli çağımda türküm dilimde,
Aşkın çöllerine daldım EMMİOĞLU

Bağbanım bilmiyor bitkin halimden,
İşte böyle halim yarin elinden.
Züleyha’ya döndüm yarin dilinden,
Aşkın çöllerine daldım EMMİOĞLU

Ne yaptım da yare naz eder durur.?
Hazana yaklaştık güllerim kurur.
Vefalı olan yar sevdiğin korur,
Aşkın çöllerine daldım EMMİOĞLU

Dinmez acılarım gün be gün artar,
Dert benim sinemde sen iste tartar.
Nazlı yar bilerek bağrımı yırtar.
Aşkın çöllerine daldım EMMİOĞLU

Vefasız yar büktün benim boynumu,
Her seherde hep boş buldum koynumu
Bir kuşkudur kemiriyor beynimi
Aşkın çöllerine daldım EMMİOĞLU

AKGÜL’ ü bıraktın yanlız başına
Ağu kattın kuru yavan aşına
Baykuşlar konmadan mezar taşına
Aşkın çöllerine daldım EMMİOĞLU

2010..KOCAELİ