Aynı evde büyüdük,
Aynı sofrayı paylaştık,
Hep abilik yaptı bana,
Çok iyi arkadaştık..
Kim ne derse desin,
Günlümün sultanı,
Başımın tacı,
Böğrümün sol yanı..
Kimsenin anlatamadığımız hayellerimiz vardı,
Biz bize yetiyorduk,
Özlemlerimiz vardı,
Konuşmadan bile anlaşabiliyorduk..
Kayıt Tarihi : 5.12.2018 12:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!