Emmi Şiiri - Kelkitli Summani

Aklım erdiğinde sayardım
Dayı, teyze, bibi, emmi...
Arasında yoktun bunların emmi
Aramıza girdi kara kedi
Tanımadım, tanıyamadım seni
İçim yanar elliğine ağlarım...

Bir fırsattı gurbette buluştuk
Sen yeğen, ben emmi dedim
Kan karışık kavuştuk...
Sayısını çocukların senden öğrendim
Buluşamazdık olmasaydı gurbet öyküsü
İçim yanar öykümüze ağlarım...

Maziyi unutsam, atiyi özlesem de
Sen geçmişine ve geleceğine
Nokta koydun bir celsede
Götürdün beraberinde
Senin ile düşlediğim anıları
İçim yanar anılarıma ağlarım...

Eğmedin boyun sağlığında
Hiçkimseye, hiçbir ferde
Bildiğim bir kez boyun eğdin emmi
O da seni yaratan Allah'a
Yiğit doğdun, yiğit yaşadın, yiğit öldün
İçim yanar yiğitliğine ağlarım...

Çok sevinçliyim sen olmasanda
Bu gün hep hanende toplandık
Yokluğun buluşturdu bizi mekanında
Gözyaşları arasında biz, bizi tanıdık
Kabrin nur, mekanın cennet olsun
İçim yanar yokluğuna ağlarım... EMMİ!