Emmi Şiiri - Zafer Altınışık

Otur bir yol derdimi anlatayım emmi
Susmaktan sükuta da gayrı gına geldi
Herkes tutturmuş ayrı bir yol da
Kimse kimseyi artık dinlemiyor emmi

Gök yeleli kurtlar sus pus olmuş
Türk'e düşman eller padişah olmuş
Gözün gördüğüne akıl erse de
Lal olmuş diller söylemiyor emmi

Çıldırmış sanki gavurun lordu
Verem gibi sarmış, kıstırmış yurdu
Her taşın altından bunlar çıksa da
Kör olmuş gözler görmüyor emmi

Mazlumun ahı gök kubbeyi sarmış
Fakirlik zalimin keyfine kalmış
Her çeşmenin başını varsıl tutsa da
Nasır tutmuş kalpler atmıyor emmi

Askerliğin meğerse bedellisi varmış
Garibanın oğlunu al bayrak sarmış
Vatan borcu namustur bunu bilse de
Kösele olmuş yüzler kızmıyor emmi

Yalan dolan konuşmak adet olundu
Hile hurda satmak da kârlı görüldü
El Emin Nebi'nin ümmeti olsa da
Kimse verdiği sözü tutmuyor emmi

Kardeşler kardeşi hor görür olmuş
Bastığı toprağa kan döker olmuş
Yolun sonu uçurum belli olsa da
Kibir sarmış bedeni dönmüyor emmi

Şen değilse de gönül gamlı da değil
Çiçek açmaz dağlarım karlı da değil
Türk otağı çakala yurt olmuşsa da
"Yalnız Kurt" boynunu eğmiyor emmi