Emmi Şiiri - Şair Şükrani

Neyi düşünürsün diye sorarlar
Çocukluk günleri özledim emmi
Birde geleceğe hayal kurarlar
Bütün hayalleri gizledim emmi

Çocukken köyümde öküz güderdim
Kuru ekmek,soğan bal gibi yerdim
Şimdi her şey varya bitmiyor derdim
Derdim beş-on değil yüzledim emmi

Sabah kahvaltısı bulgur çorbası
Kırk yamalı sırtındaki urbası
Bugün gidikleri atlas libası
Astarı yüzüne bezledim emmi

Yoksulluk olsada insanlık vardı
Herkes birbirine saygı duyardı
Bir sofrada onbeş külfet doyardı
Hayretler içinde izledim emmi

Çocuklar anadan babadan ayrı
Onun için yoktur herşeyin hayrı
Kıyamete doğru gideriz gayrı
Bende yüreğimi közledim emmi

Şükranim ihanet bu kadar yoktu
Fakirle zenginle muhabbet çoktu
Külekte yağımız,tuzumuz koktu
Onları yeniden tuzladım emmi

ŞÜKRANİ