Emmi Şiiri - Ayhan Kocabay

Bu hayatın yükünü sabredip taşıyorum
Dönse de mevsimlerim borana kışa emmi
Biliyorum hayatta emanet yaşıyorum
Neler geldi dünyada,şu garip başa emmi

Mevlam bir gün açacak kuluna kapıları
Yıkmak asıl niyetim batılca tabuları
Karşılıksız bırakmaz hak olan çabaları
Çekilen onca çile gitmez hiç boşa emmi

Tutunduğum kıt dallar kayıyor ellerimden
Yaratandan başkası anlamaz hallerimden
Her gün dua çıkıyor umutla dillerimden
Gözlerim boğuldu bak,yağmura yaşa emmi

Uğraştım yıllar boyu bir Murad alamadım
Sıkıntılar bitip de huzurlu kalamadım
Şöyle bir rahat edip uykuya dalamadım
Zorluklar getiriyor sırtımı tuşa emmi

Elbette imtihan bu görüyor Hasibimiz
Kimse engel olamaz var ise nasibimiz
Cehaletin elinden çok çekti Musibimiz
Bakmıyor hiç acılar kirpiğe kaşa emmi

Nedense insanların acıması kalmamış
Yüreklere merhamet iyilikler dolmamış
Sanki özel üretim topraktan da olmamış
Dönmüş bazı insanlar kayaya taşa emmi

Bitse diyorum artık olmasa hile yalan
Kimse etmese artık şu dünyamızı talan
Mevlam eylese bizi imtihandan ders alan
Dönebilsek hepimiz masum bir kuşa emmi

İnandım İman ettim bir tek olan Rahmana
Manevi aşkla erdi yalnız gönlüm dermana
Karşı gelmek mi tövbe haktan gelen fermana
Yaratana isyanım olmaz hiç haşa emmi

Ayhan Kocabay.