Emm'oğlu Şiiri - Rifat Kurtoğlu

Âlemin kahpesi kancıktan olur,
Bizim orospular burma bıyıklı (!)
........................................

Bir şey sana sana böyle kendini,
Doğrulmadı gitti belin emmoğlu.
Bilen bilir tuzağını fendini,
Her makamdan çalar telin emmoğlu.

Burnun çize dursun yer ve göğleri,
“Hâşâ” sen yarattın alçak dağları,
Gebe koydun ölüleri sağları,
Bilmem ki sen nasıl ölün emmoğlu.

Kaç garibin ocağını söndürdün,
Kaçını kullandın kaçın’ kandırdın,
Şeytanı da eşeğe ters bindirdin,
Tükenmedi hilen al ın emmoğlu.

Hep saman altına su vermek işin,
Yalanın vadeli yeminin peşin,
Neresi kuyruğun neresi başın,
Ne de yaman çiften nalın emmoğlu.

Âleme okutup “tebbet’i” tersten,
Bir ibret almazsın bin türlü dersten,
Edirne’den Kars’tan Merih’ten Mars’tan,
Dolanıp dolanıp gelin emmoğlu.

Hemen her konuda atıp tutarsın,
Kimi görsen ilim irfan satarsın,
Değme filozofa bile yetersin,
Her şeyleri bir sen bilin emmoğlu.

Hinlikte cinlikte dahisin dahi,
Gölükler götürmez aldığın ahı,
Adam belliyorsan kendini sahi,
El aynası bil ki elin emmoğlu.

Şerle geldi geçti onca hayatın,
Asla görülmedi iyi niyetin,
Ne kadar da bozuk cibilliyetin,
Ortada ibretlik halın emmoğlu.

Nefes alıp veren ey canlı ceset,
İçin de dışın da hep fitne fesat,
Tutmak imkânsız sa kökünden kes at,
Gıybetten ibaret dilin emmoğlu.

Mangalda kül ko’man lafa geldimi,
Paçadan kaparsın fırsat buldumu,
Söyle yapmadığın puştluk kaldı mı?
Bir gün ettiğini bulun emmoğlu.

Aklın ermez iken karaya aka,
Bastıra bastıra herkesi fak a,
Uyandı kerizler yutmuyor zoka,
Fes düştü göründü kelin emmoğlu.

Ne kadar yabancın haysiyet vakar,
Ha gayret her kimden ne kapsan o kâr,
Dinin menfaattir imanın çıkar,
El cebinden çıkmaz elin emmoğlu.

Emeksiz umanlar boşa seğirdir,
Bilmeyen gafildir kördür sağırdır,
Kulun hakkı yerden gökten ağırdır,
Vallahi yol değil yolun emmoğlu.

Doğruluk dürüstlük hepisi laf ta,
Bir sen uyanıksın gerisi saf ta,
Nerde imiş “üç kuruşa beş köfte”
Sırıtırken riyan rolün emmoğlu.

Hünerlerin saymayınan bitmiyor,
Kim ne dese sana hiç kâr etmiyor,
İçin dışın birbirini tutmuyor,
Belli mi ki sağın solun emmoğlu.

Hakikat hor olmuş o kör gözüne,
Ömrün ipotekli elin kızına!
Sıkıysa bas da gör hele bezine,
Böyle böyle bitti pilin emmoğlu.

İyiliği kötülüksüz ko’madın,
Açıkların bühtan ile yamadın,
Bir gün olsun hatır gönül demedin,
İster gocun ister alın emmoğlu.

Yok mu dur sende hiç utanır bir yüz,
Kaliten kalmamış seviyen dümdüz,
Bak “demedi” deme ister darıl kız,
Koksa da gül değil gülün emmoğlu.

KURTOĞLU’MU mahkûm edip sabıra,
Ardı sıra gıybet et gez ha bire,
Bazen “kibir sadakadır kibire”,
Ortada kalacak salın emmoğlu.

21-Temmuz–2009