Emlik Kuzum Şiiri - Enver Özdil

Nimetten mübarek sudan durusun
Yaradanım her dem seni korusun
Gözümsün, nurumsun, gözüm nurusun
Yavrumsun, kızımsın, emlik kuzumsun.

Duygulu bakışlar, buğulu gözler
O minik ağzından dökülen sözler
Babacığı her an yavrusun özler
Yavrumsun, kızımsın, emlik kuzumsun.

Ceylan yavrusunu avcılar kovar
Bir damla göz yaşın ruhumu boğar
Saçının bir teli cihanı değer
Yavrumsun, kızımsın, emlik kuzumsun.

Gözlerimin yaşı içime akar
Sürmeli gözlerin hüzünlü bakar
O baba deyişin bağrımı yakar
Yavrumsun, kızımsın, emlik kuzumsun.

Hasretliğin acı, ateş, kor bana
Senden ayrı koca dünya dar bana
Bunca yılın hesabını sor bana
Yavrumsun, kızımsın, emlik kuzumsun.

Sen benim baharım, hem de yazımsın
Hayat damarımsın, iki gözümsün
Gece gündüz yüreğimde sızımsın
Yavrumsun, kızımsın, emlik kuzumsun.

Mevlam seni rahmetiyle sulasın
Uzun ömür, mutlu yaşam bulasın
Evlatlı torunlu nine olasın
Yavrumsun, kızımsın, emlik kuzumsun.

Gül yüzün hep gülsün, yüreğin coşsun
Bahtın yüce dağları bile aşsın
Sen ki, Hızır Nebi ile yoldaşsın
Yavrumsun, kızımsın, emlik kuzumsun.

Sen de, ben de, hasret ile yanarken
Hal bilmezler bu halimi kınarken
Ömrüm günü ikindiye dönerken
Yavrumsun, kızımsın, emlik kuzumsun

Evlat sevgisi yücedir, eyvallah
Torun torba ondan fazladır billah
O günleri de görürsün inşallah
Yavrumsun, kızımsın, emlik kuzumsun

Kırk bir yıl beklettin, vardır bir hikmet
Dünyaya gelişin bana bir nimet
Zihni, Sinan, Allahıma emanet
Gözümün bebeği, Şahinurumsun.