Emirhan Erol Şiirleri - Şair Emirhan Erol

Dün yine senden konuştuk arkadaşlarla
Heyecanlanma hemen,aşktan bahsettik sadece.
Onlar kendilerine göre aşkı anlattılar,
Ben ise sadece seni dinledim.
Anlatılanları sessizce tek tek dinledim
Her kurulan cümlede daha çok özledim.

Yüreğimdeki tüm umudu aldın,düşlerimi tek tek yaktın;
Baharlarımı aldın da neden kışlar yaşattın?

Bazen iliklerine kadar özlersin,
Özlersin de bir türlü söyleyemezsin,
Ne kadar sevse de yüreğin,
Gurur duvarını kolay kolay yıkamazsın...

Arkamda bıraktığım sarhoş hatıralarım,
Ekmeğimi paylaştığım dostlarımı hatırlarım,
Şiirimde oluşan hüzünlü satırlarım,
İstediğim sözleri duymadan gidiyorum.

Kaldırımda başı boş savrulan kağıt benim,

Papatya falları gibiydin sevgili,
Bir gün seviyor,bir gün sevmiyordun.

Belki bir gün şiirlerde karşılaşırız seninle,
Ölçüsü ya da kafiyesi olmayan şiirlerde.
Belki şairi bile belli olmayan mısralarda,
Ama baştan sona sen kokan şiirlerde.

Ateş böcekleri gibiydi aşk,
En karanlık zamanlarda bile
Umut veriyordu insana.

Acı tatlı her şeyimizi zamana borçluyuz aslında
Çünkü zamanla sevdik,zamanla sevildik
Yeri geldi güldük.yeri geldi ağladık hayatımıza
Zamanla öğrendik,hayatın acı gerçeklerini.

Kimileri için sadece unutmaktı zaman,

Mektubumu yazdım adın diye diye
Sevgili anneme olsun hediye
Okusun mektubu vermesin kimseye
Eylenip yollarda kalma mektubum.

Bu mektubu kahır ile yazdım

İnsan rağmenlerle sevmeli,keşkelerle değil,
Ben ayrı geçen tüm zamanlara,
Aramızdaki kilometrelerce mesafeye ''rağmen'' sevdim seni
''Keşke'' her şeye ''rağmen'' sevebilseydin beni.